எது தோல்வி ?

 முதலில் ஒரு விஷயத்தைப் புரிந்துகொள்வோம். இந்த பிரபஞ்சத்தில் ‘தோல்வி’ என்ற வார்த்தையே கிடையாது. அது மனிதன் தன் ஈகோவைக் காப்பாற்றிக்கொள்ளக் கண்டுபிடித்த ஒரு தவறான சொல்.

ஒரு சிங்கம் மானைத் துரத்துகிறது. குறி தப்பியோடுகிறது. மான் தப்பித்துவிடுகிறது. அந்தச் சிங்கம் உடனே ஒரு மரத்தடியில் உட்கார்ந்து, "சே! நான் ஒரு லூஸர் (Loser). எனக்கு வாழ்வதற்கே தகுதியில்லை. நான் ஏன் பிறந்தேன்?" என்று டிப்ரஷனில் போகுமா? போகாது.

அது என்ன செய்யும்? அடுத்த வேட்டைக்குத் தன் வேகத்தை எப்படி அட்ஜஸ்ட் செய்வது, காற்றின் திசை எப்படி இருக்கிறது என்று ‘டேட்டா’வை (Data) மட்டும் எடுத்துக்கொள்ளும். மிருகங்களுக்குத் தெரியும், இது ‘தோல்வி’ இல்லை, இது ஒரு ‘நிகழ்வு’ (Event). அவ்வளவுதான். மனிதன் மட்டும்தான் அந்த நிகழ்வுக்கு ‘தோல்வி’ என்று பெயர் சூட்டி, அதற்கு ஒரு சோகப் பின்னணி இசையையும் போட்டுக்கொண்டு அழுகிறான்.

ஒரு விஞ்ஞானிக்கு 'தோல்வி' என்று ஒன்று கிடையாது. ஒரு எக்ஸ்பெரிமெண்ட் (Experiment) செய்கிறார். எதிர்பார்த்த ரிசல்ட் வரவில்லை என்றால், அது தோல்வி இல்லை; "இப்படிச் செய்தால் இந்த ரிசல்ட் வராது" என்று கற்றுக்கொண்ட ‘டேட்டா’ (Data). அவ்வளவுதான். வாழ்க்கை என்பதும் ஒரு நீண்ட பரிசோதனைதான்.

நடக்கப் பழகும் குழந்தை 50 முறை கீழே விழுகிறது. அது தோல்வியா? இல்லை. அது புவி ஈர்ப்பு விசைக்கும் , தன் கால்களுக்கும் உள்ள சமன்பாட்டை சரி செய்கிறது. "ஐயோ, நான் 10 முறை விழுந்துவிட்டேன், இனி நடக்கவே மாட்டேன்" என்று எந்தக் குழந்தையும் மூலையில் உட்கார்ந்து அழுவதில்லை. 

இளமைக்காலம் முழுவதும் சிக்கனம், கஞ்சத்தனம், முகத்தில் ஒரு இருக்கம். எதற்கு? 60 வயதில் ரிட்டயர் ஆன பிறகு ராஜா மாதிரி வாழப்போகிறோம் என்ற நம்பிக்கை. இது ஒரு மோசமான சூதாட்டம்.

60 வயதில் கையில் கோடிக்கணக்கில் பணம் வரலாம் (வராமலும் போகலாம்). அப்படியே வந்தாலும், அதை அனுபவிக்க உங்களுக்கு என்ன மிச்சம் இருக்கும்? அல்சரும், சுகரும், மூட்டு வலியும் வைத்துக்கொண்டு ஸ்விட்சர்லாந்து போனால் என்ன, மணிக்கூண்டு டிராஃபிக்கில் நின்றால் என்ன? எல்லாம் ஒன்றுதான்.

வாழ்க்கை என்பது ஒரு ‘டெஸ்டினேஷன்’ (Destination) அல்ல. அது ஒரு பயணம். ரயிலில் ஜன்னலோர சீட் கிடைத்தும், "நான் இறங்கப்போகும் ஸ்டேஷன் வந்த பிறகுதான் கண்ணைத் திறந்து பார்ப்பேன்" என்று அடம் பிடிப்பது எவ்வளவு முட்டாள்தனம்? பயணம் முழுக்கத் தூங்கிவிட்டு, கடைசியில் எழுந்து "ஐயோ பயணம் முடிந்துவிட்டதே" என்று பதறுவதில் என்ன லாஜிக்?

வெற்றியின் விகிதாச்சாரம் (Probability of Success) எல்லோரும் பிரதமராகிவிட முடியாது. 100 பேர் ஓடும் பந்தயத்தில் ஒருவர்தான் முதலிடம் வர முடியும். மீதி 99 பேரும் தோல்வியடைந்தவர்களா? கிடையாது.

வெற்றி என்பது அடுத்தவனை முந்திக்கொண்டு ஓடுவதில் இல்லை. ஓடுகிற ஒவ்வொரு அடியையும் ரசிப்பதில் இருக்கிறது. நீங்கள்  சொன்னது போல, 100 கோடி சம்பாதித்து, ஆனால் மனழுத்தத்தில் சாகும் ஒருவனை விட, அன்றாடம் உழைத்து, சாயங்காலம் நிம்மதியாகக் கால் நீட்டித் தூங்கும் ஒருவன் பயாலஜிக்கலாக (Biologically) வெற்றியாளன். அவனது என்டார்ஃபின் (Endorphin) அளவுகள் அதிகம்.

அறிவியலின் படி பார்த்தால், தோல்வி என்பதே கிடையாது. நீங்கள் ஒரு விஷயத்தைச் செய்கிறீர்கள். எதிர்பார்த்த முடிவு வந்தால் = வெற்றி . எதிர்பார்த்த முடிவு வராவிட்டால் = பாடம் .

தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் பல்பைக் கண்டுபிடிக்கும் முன் 1000 முறை தோற்கவில்லையாம். "பல்ப் எரியாத 1000 வழிகளைக் கண்டுபிடித்தேன்" என்றாராம். இதுதான் ஆட்டிட்யூட்.

நீங்கள் ஒரு பிசினஸ் தொடங்கி நஷ்டமடைந்தால், பணத்தை இழந்திருக்கலாம். ஆனால் அந்த அனுபவம்? அது உங்கள் மூளையில் நியூரான்களாகப் பதிவாகி இருக்கிறது. அதுதான் சொத்து. அடுத்த முறை அந்தத் தவறைச் செய்ய மாட்டீர்கள். அப்படியென்றால் அந்த நஷ்டம் என்பது, நீங்கள் புத்திசாலியாவதற்குக் கட்டிய கல்விக் கட்டணம் (Tuition Fee).

வாழ்க்கை என்பது பரீட்சை ஹால் இல்லை, எல்லாவற்றிலும் 100 மார்க் வாங்க. இது ஒரு டிராயிங் கிளாஸ் . கிறுக்கலாம், கலர் அடிக்கலாம், தப்பானால் அழிக்கலாம், அல்லது அந்தத் தப்பையே ஒரு டிசைனாக மாற்றலாம்.

இன்றே வாழுங்கள். இப்போதே சிரியுங்கள். நாளைக்குக் கிடைக்கப்போகும் 100 ரூபாயை விட, இன்று கையில் இருக்கும் 10 ரூபாய் முக்கியம்.

முடிவில் நாம் கொண்டு செல்லப்போவது பேங்க் பாஸ்புக்கை அல்ல; "வாழ்ந்தேன்டா நிம்மதியா!" என்கிற அந்தத் திருப்தியை மட்டும்தான்.

எதிர்பார்த்தது நடந்தால் வெற்றி. எதிர்பார்த்தது நடக்காவிட்டால் அனுபவம். இரண்டுமே லாபம்தான்!

படித்ததில் ரசித்தது