வெட்டவெளியில்
கூடியிருந்த பக்தகோடிகைள் நோக்கி
"கதவைத் திறவுங்கள்
காற்று வரட்டும் " என
கையுயர்த்தி அருளினார்
காவி நித்யானந்தர்
தனியறையில்
ஆத்மார்த்த சீடரிடம்
"கதவை மூடிப்போ
ரஞ்சிதா மட்டும் இருக்கட்டும்"என
ரகசியமாய் முனங்கினார்
ஜாலி நித்ய ஆனந்தர்
கூடியிருந்த பக்தகோடிகைள் நோக்கி
"கதவைத் திறவுங்கள்
காற்று வரட்டும் " என
கையுயர்த்தி அருளினார்
காவி நித்யானந்தர்
தனியறையில்
ஆத்மார்த்த சீடரிடம்
"கதவை மூடிப்போ
ரஞ்சிதா மட்டும் இருக்கட்டும்"என
ரகசியமாய் முனங்கினார்
ஜாலி நித்ய ஆனந்தர்
இக்கால கட்டத்தில் இவை எல்லாம் சாதாரணமாக நிகழ்ச்கின்றன
ReplyDeleteகாமடியாகவும், கொபநேடியாகவும் இருந்தது.
ReplyDeleteஅப்படியே இந்த பக்கத்தையும் கோஞ்சம் பாருங்க
http://sparkkarthikovai.blogspot.com/p/own-details.html
ஹா ஹா, குசும்பு :-)
ReplyDeleteஎஸ் சக்திவேல் said..//
ReplyDeleteதங்கள் வரவுக்கும் பின்னூட்டத்திற்கும்
மனமார்ந்த நன்றி
varuthathilum-
ReplyDeletesirippu irunthathu!
Seeni //
ReplyDeleteதங்கள் வரவுக்கும் பின்னூட்டத்திற்கும்
மனமார்ந்த நன்றி
மலமென்று தெரிந்தாலும் மக்கள் மனம் இன்னும் ர(ரு)சிப்பதை நிறுத்த வில்லை என்பது தான் வருந்தக் கூடிய செய்தி.
ReplyDeleteசன்னியாசிக்குரிய முத்திரைகள் எல்லாம் காணமல் போய்க்கொண்டிருக்கின்றன என்பதே உண்மை.
சிவஹரி //
ReplyDeleteதங்கள் வரவுக்கும் பின்னூட்டத்திற்கும்
மனமார்ந்த நன்றி
எரிதணலாக வெளிவந்த
ReplyDeleteஉள்ளத்து உணர்வுகளாக
அகமும் புறமும்
அருமையாகச் சொன்னீர்கள்