நாங்கள் பயணித்துக்கொண்டிருந்த
புகைவண்டிப் பெட்டிக்குள்
அந்த அழகிய வண்ணத்துப் பூச்சி
எப்படி வந்தது எனத் தெரியவில்லை
தன் வண்ணங்களில்
தானே கௌரவம் கொண்டபடி
தான் பயணிக்கும்
திசையையும் வேகத்தையும்
திசையையும் வேகத்தையும்
முடிவெடுக்கும் அதிகாரம்
தன்னிடம் இருப்பதான மமதையில்
மிக மிக சந்தோஷமாய்
பெட்டிக்குள் வளைய வந்து கொண்டிருந்தது
அந்த வண்டி குறித்த
எவ்விதப் புரிதலுமின்றி
அந்த அழகிய வண்ணத்துப் பூச்சி
அந்த வண்டி குறித்த
எவ்விதப் புரிதலுமின்றி
அந்த அழகிய வண்ணத்துப் பூச்சி
பெட்டிக்குள் பயணிக்கும்
எது குறித்தும்
எது குறித்தும்
எவ்வித சிந்தனையுமற்று
வடக்கு திசை நோக்கி
அதி வேகத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தது
அந்த அதிசயப் புகைவண்டி
அருமை
ReplyDeleteவடக்கு திசை நோக்கி...?
ReplyDeleteதிண்டுக்கல் தனபாலன் //
ReplyDeleteவடக்கு திசை நோக்கி...?//
சரண யாத்திரை
தெற்கு நோக்கி
மரண யாத்திரை வடக்கு நோக்கித்தானே ?
வண்டியில் ஏறிய நொடி முதல்
எவ்வுயிருக்குமான பயணம்
வடக்கு நோக்கித்தான் இல்லையா ?
நல்ல ரசனை.
ReplyDeleteஅருமை.
ReplyDeleteவடக்கு திசை நான் அடிக்கடி குறிப்பிடுவேன்.... மரண திசையென்று.
ReplyDeleteஅருமையான பா/கவிதை வரிகள்
ReplyDeleteகுறியீடு!
ReplyDeleteவலைய = வளைய
அருமை.
ReplyDeleteவடக்கு நோக்கிய ஆராய்ச்சியில்
ReplyDelete'புகை வண்டியும் அந்த வண்ணத்துப் பூச்சியும் '
அழகிய கனவு கலைந்து விடும் போலிருக்கே!
அருமை! வடக்கு நோக்கி!!!
ReplyDeleteஅந்த வண்ணத்துப் பூச்சி அறியுமா புகை வண்டிப்பெட்டியில் அல்லாமல் அதால் அத்தனை தூரம் கடக்க இயலாது என்று அறியாமலேயே வியக்க வைக்கும் ஒரு பயணம்
ReplyDeleteநல்லதொரு தத்துவ கவிதை! பாராட்டுக்கள் ஐயா!
ReplyDelete