Monday, September 20, 2021

மிக எளிமையான விளக்கம்

 In a mother’s womb were two babies. One asked the other: “Do you believe in life after delivery?”The other replied, “Why, of course. There has to be something after delivery. Maybe we are here to prepare ourselves for what we will be later.”


“Nonsense,” said the first. “There is no life after delivery. What kind of life would that be?”


The second said, “I don’t know, but there will be more light than here. Maybe we will walk with our legs and eat from our mouths. Maybe we will have other senses that we can’t understand now.”


The first replied, “That is absurd. Walking is impossible. And eating with our mouths? Ridiculous! The umbilical cord supplies nutrition and everything we need. But the umbilical cord is so short. Life after delivery is to be logically excluded.”


The second insisted, “Well I think there is something and maybe it’s different than it is here. Maybe we won’t need this physical cord anymore.”


The first replied, “Nonsense. And moreover, if there is life, then why has no one ever come back from there? Delivery is the end of life, and in the after-delivery, there is nothing but darkness and silence and oblivion. It takes us nowhere.”


“Well, I don’t know,” said the second, “but certainly we will meet Mother and she will take care of us.”


The first replied “Mother? You actually believe in Mother? That’s laughable. If Mother exists then where is She now?”


The second said, “She is all around us. We are surrounded by her. We are of Her. It is in Her that we live. Without Her, this world would not and could not exist.”


Said the first: “Well I don’t see Her, so it is only logical that She doesn’t exist.”


To which the second replied, “Sometimes, when you’re in silence and you focus and listen, you can perceive Her presence, and you can hear Her loving voice, calling down from above.”


Maybe this was one of the best explanations of the concept of GOD....படித்ததும் பகிரப்பிடித்தது

4 comments:

வல்லிசிம்ஹன் said...

அபூர்வமான சிந்தனையை
அருமையாகத் தூண்டி விட்ட பதிவு.
கண்களில் புலப்படாத வஸ்துவை
நம்ப மறுக்கும் ஆத்மாக்கள்.
இவ்வளவு அழகாக எழுதியவர் யாரோ.
அன்னையைப் போல் ஒரு தெய்வம் இல்லை.
மிக மிக நன்றி ரமணி ஜி.
மனம் நிறை நன்றி.

மனோ சாமிநாதன் said...

ஒரு வித்தியாசமான சிந்தனையில் தாய்மைக்கு மகுடம் சூட்டப்பட்டிருக்கிறது! பகிர்வுக்கு இனிய நன்றி!!

Thulasidharan V Thillaiakathu said...

தாய்மை எனும் உணர்வை வைத்து இந்த அண்டத்தின் மகத்தான விஷயத்தைச் சொல்லிய பதிவை ரசித்து வாசித்தேன். படித்து வர வர தத்துவம் புரியத் தொடங்கியது. தாயின் கருவறையையும் இந்த அண்ட வெளியையும் ஒப்பிடுவதுண்டு.

அதைச் சொல்லியிருக்கும் விதம் அருமை. இதை எழுதியவர் யார்?

கடைசியில் படித்து வரும் போது ஸ்ரீராமகிருஷ்ணபரமஹம்சரின் வரிகள் நினைவுக்கு வந்தது. You see many stars in the sky at night, but not when the sun rises. Can you therefore say that there are no stars in the heavens during the day? O man, because you cannot find God in the days of your ignorance, say not that there is no God.

கீதா

bandhu said...

இதை தமிழில் மொழி பெயர்த்து பகிர்ந்திருந்தேன்..

https://eliyavai.blogspot.com/2013/04/blog-post_25.html

Post a Comment