மனதின் ஓரம் இனிய நாதம்

சந்தம் ஒன்று நெஞ்சில் வந்து
கொஞ்சி நிற்கும் போது
சிந்தை தன்னில் வண்ணம் தந்து
தஞ்சம் கொள்ளும் போது
விந்தை போல வார்த்தை நூறு
வந்து வாசல் நிற்கும்
கங்கை போலக் கவிதை பெருக
தன்னைத் தந்து ரசிக்கும்

ராகம் ஒன்று மெல்ல வந்து
மனதை வருடும் போது
தாளம் உடனே தனயன் போல
தொடந்து இணையும் போது
மாயம் போல எதுகை மோனை
தானே வந்து நிறையும்
ஞாலம் போற்றும் கவிதை தந்து
தானும் அதனுள் மறையும்

மனது மெல்ல நினைவு கடந்து
கனவில் மிதக்கும் போது
கனத்த பெருமை என்னும் சுமையை
துறந்து கடக்கும் போது
மனதின் ஓரம் இனிய நாதம்
ஒன்று கேட்கக் கூடும்
கவனம் கொண்டால் அதுதான் சந்தம்
என்று தெளியக் கூடும்