வானக் கடலில் பறவை ஒன்று
சிறகை விரித்து நீந்தும்-அதைக்காண மனதில் பொங்கும் மகிழ்வு
கவியாய் மாற ஏங்கும்
மௌன மொழியில் மலரை அணைத்து
நிலவு கதைகள் பேசும்-அந்தக்
காமக் கதைகள் கேட்க நெஞ்சில்
கவிதை புயலாய்ச் சீறும்
பருவ உணர்வில் முதிர்ந்த நாற்று
தலையைத் தாழ்த்தி நாணும்-அதை
அறிந்த எந்த இளமை நெஞ்சும்
புதிய சந்தம் தேடும்
மலையைத் தடவி மகிழ்ந்த அருவி
மண்ணில் வெட்கி ஓடும்-அந்த
அழகை ரசிக்க மனதில் கவிகள்
அருவி போலப் பாயும்
கரையைத் தழுவி முத்தம் ஈந்து
அலைகள் மயங்கித் திரும்பும் -அதன்
நிலையை உணர்ந்தால் கவிதைப பூக்கள்
நெஞ்சில் தானே அரும்பும்
உலகில் காணும் காட்சி யாவும்
கவிதைக் கோலம் தானே -இதை
உணர்ந்து கொண்டால் போதும் நாமும்
கவிதை மன்னர் தானே
4 comments:
//உலகில் காணும் காட்சி யாவும்
கவிதைக் கோலம் தானே -இதை
உணர்ந்து கொண்டால் போதும் நாமும்
கவிதை மன்னர் தானே//
அந்த உணர்வு எல்லோர்க்கும் வருவதில்லை. அது போன்று தான் ஓவியமும். ஓவியன் மட்டுமே காணும் காட்சிகளில் ஓவியத்தை காண்பான்.
Jayakumar
உலகை ரசிக்கத் தெரிந்தால் மட்டுமே காட்சிகள் நேர்மறைக் கவிதைகளாகவும் ஓவியமாகவும் தெரியும். ரசனை மிக மிக முக்கியம். ரசித்தாலும் கவிதைகள் வார்த்தைகள் அருவி போல வர வேண்டுமே!!
பாடல் எழுதிய விதம் அருமை.
கீதா
கவிதை அருமை, ரசித்தேன்.
துளசிதரன்
அருமை...
Post a Comment