நெடுஞ்சாலைத் தெரு ஓரம்

குடிசையிலே பிறந்து தொலைத்து
தெருவோரம் வாழ்ந்தே சாகும்
நடைபாதை மனிதன் உடலில்
கஸ்தூரி மணமா  கொஞ்சும் ?

அடுப்பினிலே இல்லா தீயை
அடிவயிற்றில் தேக்கி வைத்து
நொடிதோரும் சாவோன் வாயில்
திருக்குறளா வந்து கொட்டும் ?

மழையின்றி போனால் தூக்கம்
மறைவின்றி ரோட்டில் போகம்
முறையின்றி வாழ்வோன் நெஞ்சில்
முகிழ்த்திடுமோ மனித நேயம் ?

நாயோடு நாயாய் வாழ்வு
நச்சுநதிக் கரையே வீடு
நோயோடே பிறப்போன் நெஞ்சில்
ந்னனெறியா பிறந்து தழைக்கும் ?

மிதிபட்டுத் துடிப்போன் தன்னை
மிதித்தவனே மிரட்டும் கொடுமை
சரியாகிப் போகும் காலம்
வருவதுதான் எந்தக் காலம் ?

உடலதனில் கைகள் மட்டும்
உறுதிபெற்றால் சரியோ சொல்வீர்
சமவளர்ச்சி ஒன்றே என்றும்
சரியான வளர்ச்சி அன்றோ

முடிந்தவரை அவர்கள் வாழ்வை
உயர்த்திடவே வழிகள் காண்போம்
அதுகூடக் கடினம் எனிலோ
மனதிலேனும் கருணை  கொள்வோம்


 (சமீபத்தில் குடிசைப் பகுதியில் நடந்து
செல்லுகையில் காருக்கு குறுக்கே  ஒரு குழந்தை
வந்து விட காரில் இருந்து இறங்கிய ஓட்டு நர்
காரின் கீழிறங்கி கடினமான வார்த்தையை
உபயோகிக்க குடிசை வாழ் மக்கள் அதைவிட
கடினமான வார்த்தைகள் பேசிவிட சூழல்
அசிங்கமாகப் போய்விட்டது
நான்  இடையில் புகுந்து இருவரையும்
சமாதானப்படுத்தி விட்டுகையில் இருந்த பிஸ்கெட்
பாக்கெட்டை குழந்தை கையில்
கொடுத்துவிட்டு நடக்கலானேன்.டிரைவர்  என்னை
ஒருமாதிரியாகப் பார்த்துவிட்டுப் போனார்
எனக்கென்னவோ குடிசை வாழ் மக்கள்அப்படி இருக்க
நாமும் ஒருகாரணமாக இருப்பதுபோல் பட்டது.
அதனடிப்படையில் எழுதியது இது )