காலா ( 2 )

(http://yaathoramani.blogspot.com/2018/06/blog-post_13.html க்குத் தொடர்ச்சியாக )
 )

காலா வெளியாகி முதல் வார ஞாயிறு
என்பதால் கொஞ்சம் முன்னதாகவே போகலாம்
என நினைத்து அரை மணி நேரம் முன்னதாகவே
தியேட்டருக்குப் போனோம்

நான்கு தியேட்டர் உள்ள வளாகம் என்றாலும்
கூட்டம் அவ்வளவாக இல்லை. மிகக் குறிப்பாய்
நம்மவர்கள் மிகக் குறைவாக இருந்தார்கள்.
அதில் மிக லேசாகப் புன்னகைத்தவரை நெருங்கி
எப்போது அனுமதிப்பார்கள் எனக் கேட்டுச்
சினேகம் ஏற்படுத்திக் கொண்டேன்

"நீங்கள் ரஜினியின் தீவீர இரசிகரா " என்றார்
அவர்

"இல்லை அப்படியெல்லாம் இல்லை
ஏன் அப்படிக் கேட்கிறீர்கள் " என்றேன்

"இல்லை பொதுவாக இங்கு முதல் வாரத்தில்
அபிமான நடிகரின் தீவிர ரசிகர்கள் தவிர யாரும்
படம் பார்க்க வரமாட்டார்கள். காரணம்
முதல் வாரத்தில் டிக்கெட் விலை 20 டாலர்
மறுவாரம் என்றால் 7 டாலர் தான். அதுதான்
கேட்டேன் " என்றார்

"என்ன் இருபது டாலரா அப்படியானால்
வந்திருக்கமாட்டேனே.என் பெண் ஆன்லயனில்
டிக்கெட் எடுத்துக் கொடுத்துப் போய்ப் பார்த்து
வாருங்கள் என்றாள்.டிக்கெட் விவரமெல்லாம்
சொல்லவில்லை " என்றேன்

"சரிதான் சொன்னால் நிச்சயம் நீங்கள் வேண்டாம்
எனச் சொல்லிவிடுவீர்கள் எனச் சொல்லாமல்
இருந்திருக்கலாம். ஆன் லயன் டிக்கெட் என்றால்
நீங்கள் இங்கு நிற்க வேண்டாம். நேரடியாக
இந்த வழியாக உள்ளே செல்லலாம் " என
ஒரு வழியைக் காட்டினார்.

நான்கு தியேட்டர் உள்ள அந்த தியேட்டர்
வளாகத்தில் டிக்கெட்டைக் காண்பித்து
உள்ளே சென்று அமர்ந்தோம்,எமக்கு முன்பாக
ஒரே ஒரு குடும்பம் மட்டும் அமர்ந்திருந்தது

நாங்கள் எங்களுக்கு விருப்பமான இடத்தை
தேர்வு செய்து அமர்ந்தோம்
அப்போதுதான் புறப்படும் முன்பு என் பெண்
எப்போதும் சொல்லும் "அப்பா அமெரிக்கா வந்தால்
எப்பவும் நீ ஒரு பழக்கத்தை விடணும்.ஒன்னு
இந்தியாவுடன் எதெற்கெடுத்தாலும்
கம்பேர் பண்ணிப் பார்ப்பது மற்றொன்று
எந்தச் செலவையும்
ரூபாய்க்கு கன்வெர்ட் பண்ணிப் பார்ப்பது "
எனச் சொன்னது ஞாபகம் வந்தது

என்னால் கம்பேர் பண்ணிப் பார்க்காமல் எப்படி
இருக்கச் சாத்தியம்.எண்பது பைசா டிக்கெட்டே
அதிகம் என்று எழுபது பைசாவுக்கு முயன்ற நான்
ஒரு டிக்கெட் ஏறக்குறைய 1300/ ரூபாய் என்றால்..?

அனேகமாக என் வாழ் நாளில் அதிகப்
பணம் கொடுத்துப் பார்க்கிற படம் இதுதான்
நிச்சயம் கடைசியாக இருக்கும்
இனி எப்போது இங்கு சினிமா டிக்கெட் எடுத்து
போனாலும் விலை விசாரித்துதான் போக வேண்டும்
என முடிவெடுத்துக் கொண்டிருக்கையில்
தவிர்க்க இயலாமல் நான் முதன் முதலாகப் பார்த்த
சினிமாவின் ஞாபகம் நெஞ்சில் நிழலாடியது

மெல்லச் சிரித்துக் கொண்டேன்.விவரித்தால்
உங்களாலும் சிரிக்காமல் இருக்க முடியாது

( தொடரும் )