கனல் புணர
மனம் குளிர்ந்து
ஒளியாய் உருக்கொள்ளும்
பாக்கியமற்று
காற்றின் அணைப்பில்
மனம் வெறுப்புற்று
மெல்ல மெல்லக் கரையும்
கற்பூரமாய்
உணர்வுப் புணர்வில்
மதிமயங்கி
கவியாக உருவாகும்
பாக்கியமற்று
சொற்களின் பிடியில்
சுயமிழந்து
கரையத் துவங்குது
கவிதைக் கரு
என்றும் போலவே
மாறாது
இன்றும் இப்போதும்
மனம் குளிர்ந்து
ஒளியாய் உருக்கொள்ளும்
பாக்கியமற்று
காற்றின் அணைப்பில்
மனம் வெறுப்புற்று
மெல்ல மெல்லக் கரையும்
கற்பூரமாய்
உணர்வுப் புணர்வில்
மதிமயங்கி
கவியாக உருவாகும்
பாக்கியமற்று
சொற்களின் பிடியில்
சுயமிழந்து
கரையத் துவங்குது
கவிதைக் கரு
என்றும் போலவே
மாறாது
இன்றும் இப்போதும்
3 comments:
நன்று.
குரு என்னமோ சொல்லவ்ரீங்க ஆனால் சிஷ்யனுக்கு அதை புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு ஞானம்மில்லை
சொற்களின் பிடியில்
சுயமிழந்து
கரையத் துவங்குது
கவிதைக் கரு
அருமை தொடருங்கள்
Post a Comment