தலைப்பும் கவிதையும் கவிஞனும்

தயிருக்குள் தயிராகவே
தனைமறைத்த வெண்ணையாய்க்
கவிதைக்குள் புலப்படாது மறைந்திருந்து

கவிஞனின் தேடுதல் நிறைவுற
மெல்லத் தலைக்காட்டும் நற்தலைப்பும்

மொட்டுக்குள் நேர்த்தியாய்
மறைந்திருக்கும் இதழ்களாய்த்
தலைப்புக்குள் சூட்சுமமாய் ஒளிந்திருந்து....

கவிஞனின் சிந்தனை ஒளிபட
மெல்ல விரியும் பூங்கவிதையும்

கண்ணுக்கினிய காட்சியாய்
நிகழ்வாய் உணர்வாய்
அரூபமாய் எங்கெனும் ஒளிர்ந்திருந்ததை

கண்டு உணர்ந்து இரசித்து
கவியாக்கி மகிழும் கவிஞனும்

ஒன்றுக்குள் ஒன்றாயும்
ஒன்றின்றிலிருந்து ஒன்றாயும்
ஒன்றின்றி ஒன்று இல்லையாயினும்..

அவைகளுக்கான இடம் விட்டு நகராதும்
இடைவெளிக் காக்கும் நாசூக்கும் கூட...

புரிந்து கொள்பவர்கள் புரிந்து கொள்ளட்டுமென
வாழ்வின் சூட்சுமம் ஒன்றை
சொல்லாது சொல்லித்தான் போகிறது