ஒரு கவிக்கருவைச் சிதைத்தபடி....

கலங்கிய நீரில்
விழுந்து
மெல்ல மெல்ல
முகம் இழக்கும் நாணயமாய்

விழித்ததும்
நினைவிலிருந்து
மெல்ல மெல்லக் கரையும்
ஒரு நல்ல கனவாய்

சாலைப் பேரிரைச்சலில்
கலந்துக் கலைந்து
மெல்ல மெல்ல உயிர்த்தொலைக்கும்
ஒரு நல்ல இசையாய்

பெருந்திரளின்
அழுத்தத்தில்
மெல்ல மெல்ல ஒதுங்கும்
தர்மமாய், நியாயமாய்

யதார்த்தத்தின்
அதீத நெருக்கடியில்
மெல்ல மெல்லக் கலைகிறது
கனவுகளும் கற்பனைகளும்

அதன் காரணமாய்
உருவாக இருந்த
ஒரு கவிக்கருவை
மெல்ல மெல்லச்
சிதைத்தபடியும், கலைத்தபடியும்